Για να μην ξέχναμε την πέρασαν και πέρνανε οι Ορθόδοξοι αδερφοί μας οι Σέρβοι...από τον Ισλάμικο φανατίσμο και μίσος των Αλβάνων.
Η Εθνοκάθαρση σε Βάρος των Σέρβων...
Μετά το 1999 οι εναπομείναντες σερβικοί πληθυσμοί στο Κόσοβο έζησαν τις πιο δύσκολες στιγμές στην ιστορία τους, αντιμέτωποι με το εκδικητικό μένος των Αλβανών. Από τις 13 Ιουνίου του 1999, όταν σε εφαρμογή της απόφασης 1244 του ΟΗΕ οι δυνάμεις της KFOR κατέφθασαν κι εγκαταστάθηκαν στο Κόσοβο, υπολογίζεται ότι περίπου 350.000 μη-Αλβανοί, δηλαδή Σέρβοι, Τσιγγάνοι, Μουσουλμάνοι, Γκόραντσι (εξισλαμισμένοι Σλαβομακεδόνες) κ.α. αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τις εστίες τους, οι περισσότεροι απ’ αυτούς οριστικά. Σήμερα υπολογίζεται ότι παραμένουν στο Κόσοβο περίπου 100.000 Σέρβοι κι από αυτούς οι 40.000 βρίσκονται βορείως της διχοτομημένης πόλης Κοσόβσκα Μίτροβιτσα.
Αμέσως μόλις οι Γιουγκοσλαβικές στρατιωτικές δυνάμεις αποχώρησαν από το Κόσοβο Αλβανοί εξτρεμιστές άρχισαν τις εγκληματικές δραστηριότητες σε βάρος του άμαχου σερβικού πληθυσμού της επαρχίας. Στα τέσσερα πρώτα χρόνια (1999-2003) της παρουσίας της UNMIK στο Κόσοβο σημειώθηκαν 6.391 επιθέσεις σε βάρος Σέρβων, κατά τις οποίες σκοτώθηκαν 1.194 άνθρωποι και τραυματίστηκαν 1.305. Επίσης, στην επαρχία έγιναν 1.138 απαγωγές Σέρβων, οι 155 από τις οποίες κατέληξαν με δολοφονία του θύματος. Επίσης αγνοείται και η τύχη αρκετών εκατοντάδων Σέρβων που απήχθηκαν ή δολοφονήθηκαν χωρίς ποτέ να βρεθούν τα πτώματα τους. Καταγράφηκαν επίσης εκατοντάδες περιπτώσεις κακοποίησης, βιασμού και ληστειών, πράξεις που προξένησαν εγκληματικά στοιχεία των Αλβανών σε βάρος των μέχρι πρότινος γειτόνων τους. Τα σπίτια που λεηλατήθηκαν και κάηκαν υπολογίζονται σε 50.000, ενώ τα οχήματα των Σέρβων που κλάπηκαν ξεπερνούν τις 12.000. Και μια σύγκριση που τα λέει όλα: Στην Πρίστινα σήμερα κατοικούν περίπου 500.000 Αλβανοί, ενώ το 1999 ο πληθυσμός της δεν ξεπερνούσε τις 250.000. Από τους 40.000 Σέρβους που το 1999 κατοικούσαν στην πρωτεύουσα σήμερα έχουν απομείνει μόνο 170!
Χριστιανική και Πολιτιστική Γενοκτονία.
Το Κόσοβο, η περίφημη «Ιερή Γη» των Σέρβων, ήταν μια κιβωτός που διέσωζε περίπου 1.400 μνημεία μεγάλης πολιτιστικής αξίας. Για τους Σέρβους τα μνημεία αυτά αποτελούσαν ένα κομμάτι από το ιστορικό τους «Είναι». Για τους Αλβανούς δεν ήταν παρά ενοχλητικά σημάδια μιας «ξένης» παρουσίας. Γι’ αυτό και εφάρμοσαν απέναντι τους την τακτική της «πολιτιστικής γενοκτονίας», με την καταστροφή των πολιτιστικών και ιστορικών μνημείων, ώστε ο «Άλλος», δηλαδή οι Σέρβοι να μείνουν πνευματικά ανέστιοι και να δυσκολευτούν να συνδεθούν διανοητικά αλλά και ψυχικά με το παρελθόν τους.
Αφού λοιπόν ολόκληρο σχεδόν το Κόσοβο εκκαθαρίστηκε από τους Σέρβους, που περιορίστηκαν σε μερικούς διάσπαρτους και προστατευόμενους από την KFOR θύλακες, τα πολιτιστικά τους μνημεία ήταν ο επόμενος στόχος. Περίπου 80 εκκλησίες, μοναστήρια και άλλα πολιτιστικά μνημεία, που κτίστηκαν το 14ο και 15ο αιώνα, καταστράφηκαν ολοσχερώς ή έπαθαν σοβαρές ζημιές από τους Αλβανούς εξτρεμιστές, τα περισσότερα από εκρήξεις δυναμίτιδας.
Περισσότερα από 200 ορθόδοξα παρεκκλήσια καταστράφηκαν ή έπαθαν μεγάλες ζημιές, και περίπου 10.000 εικόνες και άλλα εκκλησιαστικά ιερά αντικείμενα, τα περισσότερα εκ των οποίων είχαν ιστορική αξία και ήταν κάτω από την προστασία του κράτους, καταστράφηκαν ή εκλάπησαν. Τέλος, πολλά μνημεία και αγάλματα, που στήθηκαν έξω από πολιτιστικά κέντρα προς τιμήν μεγάλων Σέρβων συγγραφέων και ποιητών, καταστράφηκαν. Την ίδια μοίρα είχαν και τα αγάλματα των Σέρβων βασιλιάδων του Μεσαίωνα.
Η επιχείρηση ολοκληρωτικής αλβανοποίησης αυτής της πρώην σερβικής επαρχίας συνεχίστηκε με τη μετονομασία των τοπωνυμίων και των πόλεων του Κοσόβου. Στον αλβανικό χάρτη του Κοσόβου (Xarta e Kosoves στα αλβανικά) το Όμπιλιτς (η περιοχή όπου έγινε η περίφημη μάχη του Κοσσυφοπεδίου) μετονομάστηκε σε Καστριώτη (από τον Γεώργιο Καστριώτη, έναν Βυζαντινό άρχοντα που οι Αλβανοί θεωρούν εθνικό τους ήρωα). Το σέρβικο Κόσοβο δεν υπάρχει πλέον, αυτό που υπάρχει είναι η αλβανική Κόσοβα (Kosova).
Αυτή η «πολιτιστική γενοκτονία», που δεν έχει ακόμη τελειώσει, εκτυλίχθηκε κάτω από τα «άγρυπνα» βλέμματα των στρατιωτών της διεθνούς ειρηνευτικής δύναμης. Το παράδοξο είναι ότι αυτά τα μνημεία επιβίωσαν τα 500 χρόνια της τουρκικής κατοχής, για να καταστραφούν κάτω από την πάνοπλη παρουσία των 40.000 στρατιωτών της KFOR!
ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΑΓΙΕΣ ΜΟΡΦΕΣ ΑΠΟΚΑΛΕΙ Ο ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΣ "ΚΑΤΑΛΗΨΙΕΣ"
